(NL versie hieronder)
Traveling trough the US PolakVanBekkum stopped at specific moments, to depict the landscape at low sun. Although not behind the wheel (still no license) Esther held a strong opinion about when to stop.
“The work is part of the exhibition Driver’s Dog, named after a photo account of a journey through the empty plains of the western United States. “Driver’s Dog” was Polak’s nickname, the automobilist’s dog. During the long rides she periodically wanted to stop and get out of the car. In the places where they stopped, she went ”beach-combing” for images according to a set procedure: the bright morning sun casting shadows of flowers, fences and other industrial remnants on a piece of transparent tracing paper. The result is a road movie in atmospheric stills.”
Jan Pieter Ekker in his review of the exhibition “Drivers Dog” in Het Parool, december 2015
Reizend door de Verenigde staten zijn PolakVanBekkum bij momenten gestopt, en hebben het landschap bij lage zon vast gelegd. Hoewel Esther niet achter het stuur zat (nog steeds geen rijbewijs) had zij toch een sterke mening over waar gestopt moest worden.
“Het werk maakt onderdeel uit van de expositie Driver’s Dog, vernoemd naar een fotoverslag van een reis door de lege vlaktes van het westen van de Verenigde Staten. ‘Driver’s Dog’ was Polaks bijnaam, de hond van de bestuurder. Tijdens de lange autoritten wilde ze op gezette tijden uit de auto om rond te kijken. Op de plekken waar ze uitstapte, ‘jutte’ ze beelden. Volgens een vast stramien: de felle, heldere ochtendzon werpt schaduwen van bloempjes, hekwerken en andere industriële overblijfselen op een stuk vloeipapier. Het resultaat is een roadmovie in stemmige stills.”
Jan Pieter Ekker in zijn recensie van de tentoonstelling “Drivers Dog” in Het Parool, december 2015
Driver’s Dog, a road trip wordt road art
Een begeerde onvermijdelijke rit over oneindige asfaltwegen door het hart van Amerika. Er ons landschap van maken. En dat vastleggen. Road trip. Road art.
Inspiratie
Wij dragen Walker Evans als chroniqueur van het platte land met ons mee. Zijn portretten zijn een inspiratie. Niet om óók portretten te maken, maar om beelden te maken die onszelf even hard raken, dat gloeiende gevoel in onze borst geven. Vivian Maier, met haar ongebruikelijke mediatiekeuzes, haar (zelf)reflectie, gebruik van spiegeling en schaduw, reist met ons mee, net als Graciella Iturbide met haar harde grafische zwart-wit beelden van het landschap. En met ‘de stilte van licht en schoonheid, de stilte die een belofte draagt’, een uitspraak van de fotograaf van de verstilde mid-west Robert Adams, legden wij een 21e eeuws landschap vast in Driver’s Dog.
De road trip is een specifieke manier om het landschap te ervaren – je rijdt of bent passagier en je kijkt, ruikt, voelt en luistert. De roadmovie als cinematografische schermprojectie is al even iconisch. Dat overdoen zou een laag tussen onszelf en het landschap onvermijdelijk maken. In Driver’s Dog hebben we dat scherm daarom haar rechtmatige plek gegeven: tussen ons en de ervaring van de route.
In deze fotoserie is de ochtendzon onze projector, overtrekpapier het scherm. De werkelijkheid is zichtbaar in hand en papier. Wat belicht wordt is aan het zicht onttrokken, een projectie. Of het nu natuur is of sporen van menselijke aanwezigheid. We kijken naar de wereld door een scherm.
Driver’s Dog is een ode aan het landschap, met dat scherm én dat wat we vastleggen zichtbaar onze verantwoordelijkheid.
Driver’s Dog, a road trip becoming road art
An inevitable coveted drive on endless asphalt roads through the heart of America. Making it our landscape. And capturing it. Road trip. Road art.
Inspiration
We carry with us Walker Evans as a chronicler of the flatlands. His portraits are an inspiration. Not to make portraits ourselves, but to create images that touch us just as hard, that glow in our chests.
With her unusual media choices, her (self)reflection, and use of reflection and shadow, Vivian Maier travels with us, as does Graciella Iturbide with her hard graphic black and white images of the landscape. And with “the silence of light and beauty, the silence that holds a promise,” a quote from the photographer of the serene mid-west Robert Adams, we captured a 21st-century landscape in Driver’s Dog.
The road trip is a specific way to experience the landscape – you drive or are a passenger, and you look, smell, feel and listen. The road movie as cinematic screen projection is equally iconic. To redo that would make a layer between ourselves and the landscape inevitable. In Driver’s Dog, we have given that screen its rightful place: between us and the route experience.
In this photo series, the morning sun is our projector, tracing paper the screen. Reality is visible in hand and sheet. What is illuminated is hidden from view, a projection. Whether it is nature or traces of human presence. We look at the world through a screen.
Driver’s Dog is an ode to the landscape, with that screen and what we capture visible as our responsibility.
Practical information
“Driver’s Dog”, 36×54 cm, 2015, 1/3
Material/Technique: Tracing Paper, sun, photography, giclée print Epson enhanced photo paper matte; printed with Epson ultra chrome K3 pigment ink on an Epson pro large 11880/9800
Curtsey: Rento Brattinga | galerie